Po śmierci ojca, Kazimierza Odnowiciela, Władysław Herman pogodził się z rolą młodszego brata i ściśle podporządkował się władzy swojego brata Bolesława Śmiałego. Otrzymał jedną z dzielnic kraju, prawdopodobnie Mazowsze, którą zarządzał. Władzę w państwie objął po wygnaniu z kraju jego brata Bolesława Śmiałego w rezultacie buntu możnych.
Dziś nie ma pewności, czy Władysław brał udział w spisku, czy też możnowładcy bez jego udziału wybrali go na władcę Polski. Był to pierwszy przypadek w historii naszego kraju, kiedy główna linia dynastii Piastów została przerwana, a władza przeszła w ręce przedstawiciela młodszej linii.
Surowa ocena rządów Władysława I Hermana
Władysław Herman był słabym władcą, zupełnie niepodobnym do swojego brata Bolesława. Nie miał nawet ambicji uzyskania korony królewskiej. W dawnej literaturze traktowano go bardzo ostro, nazywając nieudacznikiem, człowiekiem bez kręgosłupa, sterowaną marionetką. Obecnie o Władysławie I Hermanie historycy piszą nieco lepiej, ponieważ faktem pozostaje, że rządził w bardzo trudnej sytuacji, nie mając praktycznie żadnego poparcia.
Córka cesarza żoną Władysława Hermana
Przez pierwsze 10 lat rządów Władysław Herman starał się uspokoić sytuację wewnątrz państwa po wygnaniu Bolesława Śmiałego. Poza tym celem jego rządów było zabezpieczenie granic, m.in. poprzez korzystne małżeństwa. Dlatego też odprawił swoją pierwszą, nieznaną z imienia żonę, z którą miał syna Zbigniewa i ożenił się z Judytą, córką władcy Czech. Dała mu ona syna Bolesława, przyszłego księcia Polski. W cztery miesiące po porodzie zmarła, a Władysław trzy lata później ożenił się po raz trzeci. Żaden władca wczesnośredniowiecznej Polski nie zawarł małżeństwa z kobietą tak wysoko urodzoną – Władysław pojął bowiem za żonę córkę cesarza niemieckiego Judytę Marię. Z tego związku urodziły się trzy córki: Agnieszka i dwie nieznane z imienia.
