Smoki bardzo często występują w baśniach i legendach. Najczęściej są to złe stwory, które nękają biednych ludzi. Podobnie jest w przypadku smoka wawelskiego.
Skoro smok jest zły, to zawsze w legendzie musi być ktoś, kto tego smoka może pokonać. Bywają to dzielni rycerze czy sprytni czarownicy. Zupełnie inaczej jest w krakowskiej legendzie o smoku wawelskim, z którym walczył młody szewczyk.
Wielki smok w Krakowie
Przed wiekami polskimi ziemiami rządził król Krak. W tamtych czasach na ziemi oprócz ludzi żyły też smoki. Pewnego dnia w Krakowie zamieszkał jeden z nich. Był to potwór ogromny, o zielonym cielsku i wielkiej paszczy wypełnionej ostrymi zębami, z której zionął ogniem. Zagnieździł się w jamie tuż pod zamkiem. Zażądał, aby codziennie przynoszono mu tłustą krowę. Jeśli któregoś dnia nie otrzymał swojego haraczu, wtedy porywał kogoś z poddanych króla Kraka. Smoka próbowało pokonać wielu śmiałków. Wszyscy wchodzili do smoczej jamy, ale żaden z niej nie wyszedł. Na mieszkańców Krakowa padł blady strach. Stada krów kurczyły się i nikt nie chciał myśleć, co będzie, kiedy smok zje ostatnią krowę.
