Kiedy zwiedzacie zamek albo oglądacie film o rycerzach i damach dworu, pewnie wyobrażacie sobie jakie wspaniałe i spokojne życie prowadzili mieszkańcy średniowiecznego zamku.
Okazuje się, że nie było wtedy aż tak różowo. Na zamku było zimno i trzeba było poświęcić bardzo dużo pracy, aby ogrzać ogromne komnaty. Zakładano też wiele warstw ubrania, co zajmowało dużo czasu i było bardzo niewygodne. Właściciele i inni mieszkańcy średniowiecznego zamku mogli spędzać czas na rozrywkach, ale służba od świtu do zmierzchu musiała bardzo ciężko pracować.
Kim byli mieszkańcy średniowiecznego zamku?
Średniowieczne zamki tętniły życiem, mieszkało w nich bardzo wiele osób. Oczywiście najważniejsi byli właściciele, czyli pan i pani na zamku. Byli to królowie, ale też książęta i ludzie szlachetnie urodzeni. Oprócz nich życie na średniowiecznym zamku pędzili też najbliżsi właścicieli zamku – synowie, córki i inni krewni. Najbogatsi i najpotężniejsi gościli na zamku też swoich przyjaciół i znakomitych rycerzy.
Aby zapewnić jak najlepsze życie w średniowiecznym zamku, niezbędna była duża grupa osób, które zajmowały się jego obsługą. Bardzo ważna była ochrona zamku i jego mieszkańców, czyli wartownicy, rycerze i ich giermkowie. Za wygodę życia państwa na zamku odpowiadał szambelan, który czuwał nad pracą służby. Jej zadaniem było dbanie o jedzenie i utrzymanie czystości na zamku. Damy dworu służyły pomocą lub towarzyszyły pani zamku, księżnej lub królowej. Na ich czele stała ochmistrzyni.
